Het is dinsdagochtend, ik zit op het bankje voor het huis van Elsbeth. De voorjaarszon schijnt aangenaam. Maar ik zit met tranen in mijn ogen. Ik had het verdriet weer binnengelaten. Het besef: de levende natuur is stervende*.

Ik voel me somber en machteloos. Het liedje komt bij me op van die twee beren die broodjes smeren: “ik stond erbij en ik keek erna“.

Een fractie later. Boosheid, verwijt en frustratie. “Is er dan niets wat ik kan doen?!” “Waarom gaat iedereeen gewoon z’n gang?!” Ik ken deze gevoelens, ik heb ze vaker gehad. Wie mij kent heeft dat ooit wel eens gemerkt waarschijnlijk 😉

* De levende natuur is stervende: waar haal ik dit inzicht vandaan?

• Documentaire over de grenzen van het natuurlijke evenwicht op onze planeet: Breaking Boundaries (Netflix)
• NOS artikel: 1,5 graad opwarming komt voor de wereld al snel dichterbij
• Elk uur sterven er 6 á 7 soorten uit (planten en dieren). In een jaar zijn dat er 55.000. David van Reybrouck in zijn Huizingalezing.

Van verwijt naar aanmoediging

Boosheid dus. Maar wat zegt die boosheid nou eigenlijk? Ik denk dat ik hiermee de schuld in de schoenen van anderen probeer te schuiven:

Het ligt aan de overheid! Laat de politici eens met goede regels komen. En de grote bedrijven, die zijn alleen maar uit op winstbejag. Of mijn mede-burgers; gewoon lekker doorgaan met vlees eten en vliegen alsof er niks aan de hand is. En als ik dan toch bezig ben, wat te denken van China en India met hun bevolking van miljarden mensen. Wat heeft het voor zin om iets te doen als zij maar groeien en groeien? Het zijn de anderen!

Dit gedachtepatroon geeft een vreemd soort voldoening. Doordat ik de schuld bij anderen leg kan ik mijn zelfbeeld in stand houden; het beeld dat ik zogenaamd meer doe (en voel) dan de rest en dat ik erkenning verdien. Het is een reflex van mijn ego die zichzelf wil beschermen. Helaas schieten we daar weinig mee op. Sterker nog, ik voel me erdoor minder verbonden met het geheel (ik voel minder liefde). En de verwijten die ik maak vergroot de kloof tussen mij en anderen.

Daarom vond ik de nieuwsbrief van Natuur & Milieu Overijssel zo treffend. Matthijs Nijboer schrijft dat zaken die het milieu belasten helaas weer op het niveau terugkomen van ‘voor corona’. Maar in plaats van verwijt toont hij begrip.

Helaas komen ook andere zaken weer terug: het filenieuws duurt aanmerkelijk langer en op Schiphol krioelt het van de mensen. Zaken die ons milieu opnieuw belasten. Is dit een verwijt? Zeker niet, ik besef heel goed dat mensen de behoefte hebben erop uit te gaan en moeilijk de verleiding kunnen weerstaan. Zelf vind ik bijvoorbeeld het graadje minder stoken niet zo lastig, maar korter douchen is voor mij echt een opgave.

Dat wil niet zeggen dat we alles gewoon z’n gang moeten laten gaan. Integendeel. Maar we moeten niet toegeven aan het gemak van verwijten. Laten we in plaats daarvan elkaar aanmoedigen. En proberen elkaars goede bedoelingen te zien.

Het verdriet sluimert nog steeds, maar ik voel ook weer een glimlach doorbreken.

Heb jij ook zorgen van wereldformaat? En hoe ga jij daar mee om?

Vragen en verzoeken

Oproep: logeerplek in Rotterdam

Donderdag en vrijdag ben ik van plan naar Rotterdam te gaan. Ik ben daarom op zoek naar een logeerplekje voor donderdagnacht (19 mei). Als je iemand kent in Rotterdam met een extra kamer of bank dan hoor ik dat graag!

Vraag: nieuwe smartphone

Ik ben op zoek naar een nieuwe (of tweedehands) smartphone. Mijn fairphone 2 loopt na bijna zes jaar op haar laatste benen. Ik ben enthousiast over de fairphone 4, maar deze is eigenlijk wat te groot voor mij. Dat zit de draagbaarheid in de weg en waar ik hem voor gebruik is dat niet nodig (bellen, chatten, (kort) browsen en muziek). Twee wensen: Android en duurzaamheid (een ruim begrip, ik weet het :P). Heb je tips?

Blogberichten

• Twee fotogalerijen: #6: (huis)dieren en #7: bloeimaand
  
• Ik heb energietoeslag ontvangen, maar ik heb geen vaste woning meer. €800 in de schoot geworpen. Tja, wat doe je dan hè? Een vergissing in uw voordeel: energietoeslag
  
• Een natuurwandeling op biologisch-dynamische tuinderij de Zonnehorst bij Punthorst
  
• Zoeken naar zwerfvuil en zorgboerderij in Zwolle-Zuid

Interessante links

• Hele fijne blog van Clarien over het boerderijleven met moestuin vlakbij Nieuwleusen: Moeskers Moestuin
  
• Waterbear is een videoplatform met documentaires gericht op milieu en welzijn. Ik kreeg als tip om Milked te kijken over de werkelijkheid achter de zuivelindustrie.
  
• De nieuwsbrief van Natuur en Milieu Overijssel. Geregeld ontvang ik hun nieuwsbrief en elke keer word ik blij van de blog en van de groene agenda.

Tips of vragen? Laat het me weten. Bedankt voor het lezen en tot de volgende! 🙂