Van 27 juli tot 6 augustus; zolang zou ik op Terschelling verblijven. Eerst enkele dagen samen met Elsbeth gastvrij kamperen op het erf bij Marga & Tjeerd, vervolgens een week Keiland festival. Maar mijn verblijf op Terschelling heb ik een dag eerder moeten afbreken. Ik werd afgelopen vrijdag namelijk “slecht” wakker in mijn tentje. Misselijk, hoofdpijn, slap, rillingen… Na een versuft ontbijt besloot ik (met een vriendelijk duwtje van mijn tafelgenoten) een zelftest te doen. En ja hoor: ik heb corona onder de leden. Na 2,5 jaar is het mijn beurt.
Huiswaarts
Voor mij was de boodschap duidelijk en ook het bestuur van Keiland was (vriendelijk) eenduidig: de boel bij elkaar pakken en “huiswaarts”.
Tja… “welk huis?” zou je kunnen vragen. Hier zat het geluk me mee. Ik mag namelijk een week in het appartement van Gert & Bo verblijven, in Zwolle, terwijl zij op vakantie zijn. Dat had ik al afgesproken, maar nu neem ik nog een extra gast mee (lees: het coronavirus). Gelukkig vinden zij het prima dat ik mijn quarantaine uitzit op hun plekje.
De ongemak op reis
Het ondernemen van de reis van het eiland naar Zwolle voelde op meerdere manieren ongemakkelijk. Allereerst omdat ik volgens de RIVM richtlijnen helemaal niet zou mogen reizen. Ik zou per direct minimaal 5 dagen in quarantaine moeten. Maar het festival zou nog maar één dag duren… Bovendien, van de gedachte om in een tent corona uit te zitten zou ik koude rillingen hebben gekregen als ik die nog niet had.
De reis was ook ongemakkelijk omdat ik behoorlijk zwaar bepakt was én niet in goede doen. Ik had het geluk dat het lekker weer was, waardoor ik tijdens de boottocht bovendeks kon zitten. Mijn verschijning zorgde er vervolgens voor dat niemand naast me ging zitten: mondkapje, zonnebril, jas, capuchon over mijn hoofd. En dat terwijl de zon volop scheen. Ik vraag me af of mensen dachten dat ik corona zou hebben of dat ik een simpelweg een vreemde snuiter was 😛
Status
De klachten wisselden elkaar om de dag af, zo leek het. Van misselijkheid, hoofdpijn, koorts naar een smerige smaak en slijm. Spierpijn en rillingen waren in meer of mindere mate constant aanwezig.
Op dit moment voel ik me gelukkig alweer een stuk beter. Gistermiddag merkte ik dat mijn energie weer terugkwam en dat ik meer ruimte kreeg in mijn hoofd. Ik reken me nog niet rijk, maar ik heb er vertrouwen in dat ik de komende dagen verder opknap.
Gisterochtend heb ik ook nog een officiële test bij de GGD laten afnemen. Dan weet de GGD ook dat ik corona heb. Ook met het oog op een herstelbewijs, mocht dat weer nodig worden. Je weet het maar nooit met onze regering. En ik booster liever niet (lees: prikjes…).