“Ik ben weer terug na vier maanden. Hoe voelt het nu?” Dat was mijn gedachte toen ik onlangs weer in het huis van Martijn en Karyn mocht verblijven in Dalfsen, gezellig met de katten Gengha en Kublai. Hier verbleef ik namelijk ook toen ik kort na 31 januari mijn appartement achter me liet. Een mooi ijkmoment.

Is er wat veranderd?

Met de nodige bombarie kondigde ik het aan: “ik ga mijn appartement opzeggen!” Ik voelde me geremd, opgesloten en onbestemd in mijn woning. En ik voelde diep van binnen een verbondenheid en vreugde. Ontmoeten en delen. Zo begon het en zo moest het zijn.

En zo voelt het nog steeds. Maar de scherpe, dwingende randjes zijn er vanaf.

Wie veroordeelt wie?

De keuze om losvast te gaan leven ontstond uit het inzicht dat ik me niet door verwachtingen van anderen hoef te laten tegenhouden. Iedereen mag over mij oordelen zoals hij wil, maar of ik me daardoor laat belemmeren is aan mij. Ik mag mijn eigen pad bewandelen, mijn eigen hart volgen. Sterker nog, ik denk dat het leven in zichzelf een uitnodiging is om dit te doen. (Een uitnodiging, maar ook uitdaging, haha!)

Het leven is in zichzelf een uitnodiging om je eigen hart te volgen

Maar waarvan word ik langzaam bewust? Je hebt verwachtingen en oordelen van anderen… én je hebt die van jezelf. Sterker nog, ik begin te vermoeden dat alleen de oordelen die je over jezelf hebt ertoe doen. Dat zijn de echte oorzaken die je tegenhouden om je volle ik te zijn, om diepe vreugde en verbondenheid te ervaren.

Een greep uit mijn setje oordelen:

“Zie je wel, jij met je grootse plannen… je weet niks te bereiken.”

“Je blaast wel hoog van de toren zeg! Een beetje dimmen mag ook wel”

“Ontmoeten en delen? Wat jij doet is meer nemen en nemen.”

Ik sprak ze gisteren uit in een gesprek met Willem en ik merkte dat ik er tranen van in mijn ogen kreeg. Dit zijn de oordelen die ik op sombere momenten over mezelf heb en van anderen verwacht. Als iemand ze uitspreekt dan voel ik me waardeloos en onbetekenend. Het is zelfs zo dat ik aanneem dat mensen dit denken als ze met me praten. Wat blijkt? Dit is vaak helemaal niet het geval. Wie veroordeelt er nu wie? 🙂

Bewust van gedachten

Wees je ervan bewust dat wat je denkt tot op grote hoogte de emoties schept die je voelt. Je moet het verband zien tussen je gedachten en je emoties. In plaats van je gedachten en emoties te zijn moet je het bewustzijn erachter zijn.

Eckhart Tolle in het boek Een nieuwe aarde

De afgelopen maanden zijn er boeken en mensen op mijn pad gekomen die me hebben laten inzien dat ik meer ben dan mijn gedachten. Ze mogen er zijn hoor, mijn gedachten, maar ze zijn mij niet.

Wat een bevrijding om te beseffen dat de ‘stem in mijn hoofd’ niet is wie ik ben. Wie ben ik dan? Degene die het ziet.

Eckhart Tolle in het boek Een nieuwe aarde

Dit besef geeft me de ruimte om de gedachten die ik heb te onderzoeken.

Ik hoef van mezelf heus niet élke gedachte na te gaan. Wat een klus zou dat zijn, haha! Maar als ik bijvoorbeeld een irritatie of teleurstelling voel dan is dat een vriendelijke uitnodiging om het eens nader te onderzoeken. “Wat klopt hier niet?” 🙂

“A thought is harmless unless we believe it. It’s not our thoughts, but our attachment to our thoughts, that causes suffering. Attaching to a thought means believing that it’s true, without inquiring. A belief is a thought that we’ve been attaching to, often for years.”

Byron Katie in het boek Loving what is

Omdat ik een stapje achter mijn gedachten ga staan ben ik er minder bezeten door. Gedachten mogen opkomen en weer gaan. Ik hoef er niet in op te gaan, dat is een keuze. Het heeft als gevolg dat als iemand mijn gedachten betwist ik me niet langer gekrenkt voel (soms nog wel hoor, haha). Bovendien; mijn gedachten mogen er zijn, en die van de ander ook. Deze acceptatie schept ruimte en het brengt een zekere mildheid en vriendelijkheid.

Mijn gedachten mogen er zijn en die van de ander ook. Deze acceptatie schept ruimte.

Dankbaarheid

Nu ik stilsta bij bovenstaande gedachten voel ik een diepe dankbaarheid. Een dankbaarheid voor iedereen die mij onderdak heeft aangeboden, voor alle ontmoetingen en gesprekken, en voor iedereen die aan mij heeft gedacht de afgelopen maanden. Dank je wel! 🙂