Ik ben weer enkele dagen bij mijn ouders en mijn broer in huis. Dat betekent interessante en verhitte gesprekken aan de keukentafel. Hoofdgerecht: een (on)gezonde dosis maatschappijkritiek 😛 Maar mijn verblijf hier biedt ook een kans om mijn spullen verder uit te zoeken. Ditmaal was een doos met papier aan de beurt; aantekeningen van de afgelopen jaren. Toch even neuzen voordat ik het (meeste) wegdoe.

Veel kladjes gaan over WordPress webdesign. Maar die weten me niet zo te boeien. Enerzijds omdat de technologische ontwikkeling doordendert en de aantekeningen hun relevantie snel verliezen. Anderzijds omdat webdesign een minder prominente plek heeft in mijn leven. Ik zie websites als een communicatiemiddel met veel (creatieve) mogelijkheden, maar tegelijkertijd wil ik het klein houden omdat ik andere gebieden van het leven belangrijker vind. Technologie mag er zijn, maar in nederige ondersteuning van het leven. Ik denk dat het nu een te grote rol speelt waardoor we de verbondenheid met onszelf en de natuur verwaarlozen. Dat stond niet in deze aantekeningen, maar ik wilde het gewoon even kwijt 🙂

Andere onderwerpen die in mijn aantekeningen aan bod kwamen:

• Reizen als digitale nomade. Interessant voor mijn huidige leven zonder eigen woning. Ik zie mezelf niet als de typische digitale nomade, maar met mijn laptop in mijn rugzak heb ik er weldegelijk affiniteit mee.
• VPRO Tegenlichtaflevering “de aarde draait door” met Paul Kingsnorth. Die was ik alweer vergeten. Een inspirerende documentaire over iemand die zich met zijn gezin heeft teruggetrokken in de bossen van Ierland na jaren van fanatiek milieuactivisme. De aantekeningen raken me. Ik hoop hier binnenkort meer over te schrijven.
• Mijn week in het klooster van Taizé (Frankrijk) waarbij onze omgang met de aarde centraal stond. Met aantekeningen over de rol van de mens, over het behoud van de schepping, over permacultuur en “it’s a joy to be alive”. Ook werd ik hier voor het eerst geraakt door Extinction Rebellion. Deze week was een week-up-call 🙂

Het vergt wat tijd om door de aantekeningen heen te bladeren, maar dat heb ik er graag voor over. Het verbindt oude gedachten met nieuwe. Vuurtjes uit het verleden vlammen weer op. En ik heb nog een paar dozen met aanstekeningen te gaan.