Onlangs luisterde ik een aflevering van de Ezra Klein Show (Engels). In deze podcast van een jaar geleden ging Ezra Klein in gesprek met Michael Lewis, de schrijver van ondere andere Moneyball en The Big Short (ook verfilmd).

Ze praten over het schrijven van Michael: hoe het is begonnen, waar hij zijn verhalen vandaan haalt en hoe hij ze interessant maakt (ook al zijn het ogenschijnlijk saaie onderwerpen; sportstatistiek en hypotheken). Ze gaan ook in op het negatieve politieke klimaat (dit is een jaar geleden).

Te luisteren op spotify, apple podcasts of vox.com (Engels, 103 minuten).

Als je niet zo geïnteresseerd bent in schrijven, maar wel in politiek dan raad ik je aan in te haken op 80:05.

Hieronder beschrijf ik wat er voor mij uitsprong in het gesprek.

Schrijven

Kleurrijke personages

Michael Lewis zoekt naar interessante mensen om zijn verhalen aan op te hangen. Want zij helpen de lezer geboeit te raken door ogenschijnlijk saaie onderwerpen. Dat is hem schijnbaar gelukt bij onder andere Moneyball, een boek waarin statistieken in sport een belangrijke rol speelt, en The Big Short, over schulden en leningen. Ik zeg schijnbaar, want ik heb de boeken nog niet gelezen, maar ik weet wel dat ze buitengewoon goed ontvangen zijn.

Schrijverskunst

So much of great storytelling is leading the reader to really want to know what you are about to tell them whithout the reader knowing you’re leading him.

Michael Lewis (78:51)

Part of the art of the job [as a writer] is creating that feeling of “you need to know this”.

Michael Lewis (79:16)

Politiek

Ontevreden stemmers

Veel ontevreden mensen eisen verandering, ze hebben een afkeer van de huidige politiek en willen dat het systeem afgebroken wordt. Ze beseffen niet dat die wens meer kapot zou kunnen maken dan ze willen.

I prayed and prayed and prayed that a tornado would come and take the barn away. And I never imagined it would take the house.

Micheal Lewis over een vrouw in Amerika (75:15)

People who are for Trump. Anger is in the center of his campaign, his success. Whipping it up is in the center of his popularity. Destruction is what people want. The want the federal government destroyed, they want immigrants destroyed, they want all the stuff destroyed. They never imagine what this machine that’s bend on destruction will actually destroy.

Michael Lewis (76:00)

Spiraal van vertrouwen

We lose trust in these institutions that are failing us. Then we turn against them so they fail even more, so we lose more trust in them. There’s a way in which it feeds on itself.

Ezra Klein (95:33)

Michael Lewis is het er hartgrondig mee eens. Hij vreest dat de enige manier dat mensen weer vertrouwen in instituties krijgen een grote ramp is, zoals bijvoorbeeld een pandemie (!). Dan gaan mensen weer het belang zien van processen en organisaties die ogenschijnlijk onbelangrijk en onbegrijpelijk zijn.

Ezra haalde hierbij Chesterton’s Fence aan, waarbij het hek symbool staat voor een institutie zoals een wet of een maatschappelijke organisatie: Als je niet begrijpt waarom het hek er staat, dan zou je het niet weg moeten halen.

In the matter of reforming things, as distinct from deforming them, there is one plain and simple principle. […] Let us say, for the sake of simplicity, a fence or gate erected across a road. The more modern type of reformer goes gaily up to it and says, “I don’t see the use of this; let us clear it away.” To which the more intelligent type of reformer will do well to answer: “If you don’t see the use of it, I certainly won’t let you clear it away. Go away and think. Then, when you can come back and tell me that you do see the use of it, I may allow you to destroy it.

Chesterton