Vandaag mag ik 32 kaarsjes uitblazen, maar eigenlijk ben ik in maart al jarig geweest. De spanning en onrust bij de start van de coronacrisis maakten me in enkele weken minimaal twee maanden ouder. Maar ook wijzer hoop ik, met veel geleerde lessen en nieuwe inzichten. Eentje ervan is dankbaarheid; dankbaarheid voor mijn goede gezondheid. En voor de leuke, interessante, lieve mensen om me heen.

Vernieuwde website

De mensen die me al langer kennen weten dat ik graag een goede blog wil opzetten. Een volwaardig plekje voor mijn gedachten, leestips en foto’s; een digitaal thuis. Een account op het sociale media platform genaamd internet.

Maar diezelfde mensen weten ook dat ik moeite heb met het afronden van dingen. Wijt het aan perfectionisme (het is nooit goed genoeg!) en afleiding (als je nieuwsgierig bent is het lastig om lang met hetzelfde bezig te zijn)…

Het afgelopen jaar ben ik echter gaan inzien dat je in die gevallen simpelweg een streefdatum nodig bent, of beter nog: een keiharde deadline. Op deze datum lever je hoe dan ook je werk op. Naarmate de deadline dichterbij komt word je gedwongen keuzes te maken, prioriteiten te stellen. Waar heb ik tijd nog voor en waar niet? De tijd wordt steeds beperkter en dus ook je mogelijkheden. Resultaat: het kaf wordt van het koren gescheiden. Je gaat je steeds meer toeleggen op het werk wat echt noodzakelijk is in plaats van dat je het uitstelt.

En ik had mijn verjaardag als datum in mijn agenda gezet om mijn blog nieuw leven in te blazen. Een cadeautje aan mezelf. Hier issie dan, gefeliciteerd! 🙂

Terug- en vooruitblikken

Ik had dit moment ook willen aangrijpen om terug te kijken naar het afgelopen jaar en een blik te werpen op de toekomst. Dat schuif ik echter door naar de komende dagen. Prioriteiten 🙂