Vanmiddag tegen half 2 trad ik per spoor Berlijn binnen. Ik ben hier voor WordCamp Europe (WordPress conferentie) dat ik vrijdag en zaterdag ga bijwonen. Ik maak van de situatie gebruik en heb een paar dagen vrijaf genomen om Berlijn te leren kennen.

Tijdens mijn verkenning zag ik een aantal uitersten, excessen die herkenbaar zijn voor elke grote stad.

Allereerst op Alexanderplatz, toen ik zat op een bankje in de schaduw zat te schuilen voor de zon. In een tijdsbestek van tien minuten zag ik vijf mensen figuurlijke blikken in de vuilnisbakken werpen om te kijken of er nog iets waardevols tussen zat en twee mensen aan andere vragen of ze nog geld voor hun hadden. Later, kort bij de Brandenburger Tor begroetten twee ogenschijnlijk rijke vrouwen elkaar op de rode loper van een chic hotel.

Een andere tegenstelling viel me op tussen de toeristen die met de beermascotte van Berlijn op de foto gingen en de twee broers die bij het Potsdamer Platz vervoering brachten met een gezamenlijk piano optreden.