Ik schrijf dit vanuit een appartement in Arc 1800, een winstersportdorpje in de Franse alpen. Ik ben heerlijk afgepeigerd na de tweede dag skiën hier.
Een terugblik op de afgelopen dagen.
Voetbal, de Italiaanse religie.
Zondag was het voortreffelijk weer in Rome. ’s Ochtends ben ik naar een nabijgelegen park gelopen. Zittend in het gras met mijn rug tegen een boom nuttigde ik mijn ontbijt en had ik uitzicht op het schouwspel voor me. Hier speelde zich een voetbalstrijd af tussen groepen kinderen. Langs de zijlijn stonden hun ouders en andere belangstellenden de hoofdrolspelers aan te moedigen.
Picknick
Zondagmiddag stond er weer een parkbezoek op het programma. Geen musea of speciale bezichtigingen voor mij dit weekend. Het weer is de lente op haar best en daar wil ik van genieten. Ook om mijn hoofd leeg te maken en in balans te blijven. Ik heb er ondertussen al bijna drie maanden in het buitenland opzitten…
Ik was uitgenodigd door Arianna, ik heb haar ontmoet tijdens mijn eerste verblijf in Rome, om de picknick van haar en haar vriendengroep bij te wonen in het park van Villa Borghese. Ze houden deze picknick jaarlijks, ter ere van het begin van de lente. Iedereen had lekkernijen meegenomen, van wijn tot zelfgebakken taart. aren bovendien harstikke leuke mensen. Het voelde bijzonder om dit te mogen meemaken!
Van Rome naar Turijn
Om 8:45 op maandag treinde ik van Rome naar Turijn. Een reis van 4 á 5 uur. Ik had het vooraf goed uitgekiend: mijn hostel ik Rome lag op steenworp afstand van het station en die in Turijn ook. Dat scheelt weer sjouwen met baggage.
Ik had vooraf eigenlijk geen enkel beeld bij Turijn, want ik had niet verwacht het te bezoeken tijdens deze reis. Maar door leuke omstandigheden kwam het toch zo uit. Mijn broers hebben namelijk een wintersport gepland niet ver van Turijn. En Clémence, waar ik in Syracuse goed mee kon opschieten, woont er momenteel samen met haar vriend.
Maandagmiddag heb ik een paar uur de tijd genomen om door de stad te lopen.
