Zo, vandaag weer wat bijgekomen. Gisteren was een slome dag, maar een goede nachtrust doet wonderen.

Een auto huren is zo gemakkelijk nog niet.

Mijn leuke ouders komen mij opzoeken op Sicilië. Donderdag komen ze aan en de week erop gaan ze weer weg. Ze komen met het vliegtuig. (Dat vind ik geen eerlijk transportmiddel in verband met onevenredige uitstoot van uitlaatgassen, maar aan de andere kant is het hun eerste keer en iedereen zou in ieder geval één keer mogen vliegen, toch? 🙂 )

De aankomst is in Catania, een uurtje rijden van Syracuse waar we verblijven. Omdat we graag meer van Sicilië willen zien gaan we een auto huren. (Het gebrekkige openbaar vervoer is geen goed alternatief). Ik heb de autohuur vandaag uitgezocht en geboekt. Maar daar kwam meer bij kijken dan ik dacht:

• Je moet een creditcard op je naam hebben. Want hierop wordt een waarborgsom van €500 ingehouden.
• Een aantal goedkope opties zijn onbetrouwbaar als ik de reviews mag geloven. Zo wordt er soms onterecht schade geclaimd. En hier kun je weinig tegen inbrengen.
• Er zijn veel reserveringswebsites, maar ze zijn onduidelijk. Vreemd prijsverschil, en onduidelijke verzekeringen.
• Er wordt verwacht dat je op tijd je auto ophaalt en aflevert. Het is niet als bij een check-in van een hotel. Te laat kan betekenen dat je reservering wordt geannulleerd zonder teruggaaf van betaling.

Uiteindelijk heb ik geboekt via Alamo.nl. Redenen: de recensies zijn goed, de informatie is duidelijk en ik vind het fijn om bij een Nederlandse partij te zitten (hoewel ze de auto via een lokale verhuurder aanbieden).

Voor het eerst deze reis de e-reader opengeklapt

Ik heb de e-reader van Gert meegenomen op reis. Ik heb er hemel en aarde voor moeten bewegen voordat ik hem mee mocht, maar uiteindelijk gaf hij toestemming. Lange tijd is het meegezeuld als onnodige baggage, maar vandaag kan deze stempel verwijderd worden; ik heb er eindelijk een paar digitale bladzijdes in gelezen.

Welk boek? A confession van Leo Tolstoy. Hierin schrijft over zijn depressie en zijn zoektocht naar de betekenis van het leven. De eerste bladzijdes spreken bevallen me goed.

No matter how often I may be told, “You cannot understand the meaning of life so do not think about it, but live,” I can no longer do it: I have already done it too long.

Leo Tolstoy

Mama’s: soul, kitchen & community sharing

Op een groot, maar voor de gangbare toerist goed verstopt plein zitten twee sfeervolle restaurantjes naast elkaar. Ik had zin in om onder het genot van een bakje thee mijn boek te gaan lezen. Uiteindelijk werd ik overgehaald ook voor de tomatensoep te gaan, pappa al pomodoro. Een traditioneel Toscaans gerecht en verrassend lekkere soep. Het geheim: gegrild oud brood dat de soep een stevige textuur geeft. Deze ga ik onthouden!

Druk

De komende dagen ben ik druk met werk en druk met het lezen van mijn boek. Waarschijnlijk gaan beiden het leeuwendeel van mijn aandacht en energie in beslag nemen en ik denk dat ik daarom weinig tijd overhoud voor mijn dagverslagen. Mi dispiace!