De donkere wolken die boven mijn gedachten hingen zijn weer vervluchtigd. De helderheid is wedergekeerd. Het was een fijne dag vandaag in Syracuse. Maar eerst even een stapje terug.

Het bewaken van de balans

Ik wil mezelf dwingen vaker pauzes te nemen van de computer. Lange dagen zittend achter mijn scherm zuigt het leven uit mijn wezen. Misschien kom ik de dag zelf wel goed door, maar dan is het de volgende dag die me terugpakt. Ik wil deze balans beter bewaken.

Van de nacht naar de zon

De dag begon voor mij met een stralende zon. Let wel, het was rond het middaguur toen ik mijn eerste voet buiten de deur zette. Gisteren was het laat geworden. Ik heb om 1:00 ’s nachts nog gekeken naar het inslaan van de ruige zee op de rotsen van Syracuse. Dat voelde bevrijdend.

Qua werken ging het goed. Zo heb ik mijn blog in mijn nieuwe basiswebsite systeem gezet.

De sfeer is ook erg goed bij Impact Hub. We zijn met een leuke groep. Dat is niet altijd goed voor de productiviteit, maar het is wel wat het leven het waard maakt.

Toevoeging aan de overpeinzing

Ik geloof dat wij mensen sociale wezens zijn. Veel leed vindt plaats buiten ons gezichtsveld. En dat maakt het moeilijk om medeleven te voelen. Als de hond van de buren wordt aangereden raakt dat ons dieper dan een bosbrand in Zuid-Amerika waar tientallen mensen en dieren bij om het leven komen.

Toch denk ik dat we niet mogen weglopen van onze verantwoordelijkheid. We halen onze kleding en elektronica uit Azië, onze koffie, chocola en bananen uit Zuid-Amerika. Onze levens zijn alleen daarom al verwoven met elkaar.

Misschien moeten we het onszelf makkelijker maken door meer lokaal te gaan leven. Meer binnen je gezichtsveld. Dat is goed voor je grip op de wereld en ook voor het milieu (lees: geen duizenden kilometers transport).

Ik wil daarom meer met de seizoenen mee gaan eten en meer lokale producten kopen. Misschien kost dat meer, maar anders betalen anderen de prijs.

Steinbeck

Ik zag op Twitter een artikel langskomen van Brain Pickings. Hier heb ik eerder al een artikel van behandeld. Ditmaal trok de naam Steinbeck mijn aandacht, want ik was erg onder de indruk van The Grapes of Wrath.

Steinbeck heeft tijdens het schrijven van het boek blijkbaar ook een dagboek bijgehouden. En dit schijnt op zichzelf ook de moeite waard te zijn. Het spreekt mij in ieder geval erg aan!

(The diary is) a remarkable living record of his creative journey, in which this extraordinary writer tussles with excruciating self-doubt but plows forward anyway, with equal parts gusto and grist, driven by the dogged determination to do his best with the gift he has despite his limitations.