Mijn wekker ging om 9:00 en kleine twee uur later ging ik uit bed. Ik voelde me niet helemaal pico bello, maar goed genoeg om de dag aan te vangen.
Aarden
Gisteren had ik een onbestemd gevoel en dat probeerde ik een plekje te geven. Syracuse is zo mooi en het weer zo aangenaam. Waarom lukte het me niet om daar met volle teugen van te genieten?
Nu zie ik dat het een kwestie van aarden is. Ik heb tijd nodig om me te kalibreren, om een nieuwe omgeving in me op te nemen, om tot rust te komen.
Vandaag heb ik al behoorlijk wortel geschoten. Het verblijf bij Angela bevalt goed, ik leer Syracuse beter kennen en ik heb ook kennis gemaakt met mijn nieuwe werkplek: impact hub. Daarnaast heb ik lang geslapen. (Herinnering nummer 101 aan mezelf: ik heb veel slaap nodig om alle indrukken te verwerken.)
Waar ik gisteren op de trappen van de kathedraal schreef doe ik dit vandaag aan de waterkant bij de ondergaande zon.
Impact Hub
Voor mijn werk heb ik onderdak gevonden bij Impact Hub Siracusa, onderdeel van het internationale Impact Hub netwerk. Het doel van dit netwerk is door middel van ondernemen en samenwerken een positieve impact te hebben op de wereld.
Impact Hub Siracuse zit gesitueerd in een oud gebouw in Ortigia, een minuutje lopen van mijn verblijf bij Angela. Er zijn een handjevol flexibele werkplekken beschikbaar als ook een aantal vaste. Ik betaal €50 per week om hier te mogen zitten, gebruik te maken van de wifi en van de keuken.
Het is er momenteel rustig trouwens. Ik werd welkom geheten door Clémence, een Franse vertaalster die hier tegen kost en inwoning vrijwilligerswerk doet voor een half jaar. Zij spreekt goed Engels en kon me veel vertellen over Syracuse.
De verwarming in het gebouw is kapot. Dat is wel vervelend, want het kan behoorlijk fris worden in deze oude gebouwen. Gelukkig hebben ze elektrische heaters neergezet.
Watertappunt
Het water uit de kraan is niet echt drinkbaar. Het smaakt erg zout en er zit veel chloor in. Daarom koopt iedereen flessen water, maar dat is zonde van het plastic. Clémence vertelde me dat er een watertappunt in Ortigia zit waar je voor een paar cent een liter water kunt “kopen”.
Sea Watch
’s Avonds hoorde ik van Angela dat de Sea Watch hier al enkele dagen voor de kust ligt. En dat ze de haven niet in mogen met de 47 drenkelingen. Ik neem me voor een kijkje te nemen als ik de kans krijg.